رئیس مرکز ویروس‌شناسی بیمارستان مسیح‌دانشوری در گفت‌وگو با «فرهیختگان»:
به گزارش «فرهیختگان»، علیرضا ناجی، رئیس مرکز ویروس‌شناسی بیمارستان مسیح‌دانشوری در رابطه با ماجرای کیت‌های تشخیص کرونا و سخنان علیرضا زالی حول احتمال بروز کمبود در تامین تست‌های تشخیصی به «فرهیختگان» گفت: «نحوه توزیع کیت‌های تشخیص کرونا در سراسر ایران برای آزمایشگاه‌هایی که دولتی هستند، چه درمانی و چه بهداشتی که مورد تصویب وزارت بهداشت قرار گرفتند این‌گونه است که شرکت امنای ارزی وزارت بهداشت با شرکت‌های مختلف قرارداد می‌بندد و بعد از اینکه احراز صلاحیت کردند و... آنها قابل استفاده است، البته این پروسه خود مساله‌ای دارد که من قدری روی آن اعتراض دارم. درواقع پروسه به این صورت است که با نظارت شرکت امنای ارزی رقابتی صورت می‌گیرد و قرارداد بسته می‌شود و به‌صورت عمده این شرکت امنای ارزی کیت‌ها را می‌خرد و بعد بین مراکز پخش می‌کند. از چندماه پیش که شرکت امنای ارزی وارد این موضوع شده وضعیت کیت‌رسانی ما به یک نظم خاصی رسیده است. پیش از این اما باید از شرکت‌های مورد تایید انستیتو پاستور کیت می‌گرفتیم.
تولیدکنندگان خوب کیت تشخیصی در گیرودار چالش‌های اداری وزارت بهداشت
وی ادامه داد: عمده کیتی که در چندماه اخیر بین مراکز آزمایشگاهی چه بهداشتی و چه درمانی تقسیم شده، کیت‌های ایرانی هستند. من قدری از این جنبه که این کیت‌ها چقدر کیفیت دارند بحث دارم. به‌نظر من الان ما در سری‌های جدید درباره کیت یکی از شرکت‌های خاص نگرانی‌هایی داریم و عملکرد مناسب را نداشت که البته دولت با مبادی مختلفی از شرکت‌های مختلف که تولید داخل هستند صحبت کرده و از منابع مختلف این کیت‌ها را تهیه می‌کند تا تک‌صدایی صورت نگیرد. من فکر می‌کنم باید قدری وسیع‌تر عمل کنیم علی‌رغم اینکه تاکنون تغییر رویه داده شده است ولی به‌نظر من این مدیریت باید بهتر شود. به‌نظر من به‌عنوان شخصی که متخصص در این زمینه هستم، در شرکت‌های مختلف در داخل هم افراد نخبه‌ای نیز هستند که اقدام به تولید کیت‌های PCR کرده‌اند و مورد ارزیابی در بیمارستان ما که مسیح‌دانشوری است و آزمایشگاه ما که یکی از آزمایشگاه‌های مرجع است قرار گرفته است. به‌نظر من قدری باید انعطاف اداری و اجرایی بهتری در این مورد صورت گیرد که موجب ناامیدی افرادی که در این زمینه کار می‌کنند نشود. واضح‌تر می‌گویم مواردی بودند که کیت‌ها عملکرد خوبی داشتند ولی در پروسه اداری تاییدیه گرفتن قرار گرفتند و اذیت شدند.»
تمرکز اعطای تاییدیه به کیت‌های داخلی در یک مرکز خاص درست نیست
ناجی در تشریح مصائبی که پیش‌روی تولیدکنندگان کیت‌های تشخیصی وجود دارد، گفت: «یک راه خاصی را وزارت بهداشت برای تاییدیه کیت‌ها قرار داده که به یک منبع وصل می‌شود و این کار انجام می‌شود که به‌نظر من اصلا درست نیست. تجربه نشان داده وقتی از یک مبدا کارها را انجام می‌دهیم ممکن است هم روند را کند کنیم و هم اشکالات فنی درباره آن صورت گیرد. باید در این زمینه یک کمیته از مراکز معتبر علمی ایران به‌وجود بیاید که از تک‌صدایی و یک‌صدایی جلوگیری شود. این امری است که اکثر افرادی که در این زمینه کار می‌کنند به آن رسیدند و جا دارد که سریع‌تر این موضوع تغییر کند و مراکزی که در این زمینه می‌توانند کمک کنند به ارزیابی کیت‌ها بپردازند و تک‌صدایی نباشد که یک مرکز تمام تاییدیه‌ها را دریافت کند و همه‌چیز زیرنظر آن باشد و اخباری هم از آنها به بیرون درز نکند و افراد دیگر در بی‌خبری باشند، این درست نیست. این مراکز در انستیتو پاستور است. به‌نظر من این اصلا درست نیست. برای اینکه کمک به انستیتو پاستور شود و مراکزی دیگری داریم که از نظر کیفیت و صلاحیت مثل پاستور هستند و می‌توانند در این زمینه کمک کنند حتما باید این کار صورت گیرد این مراکز هم وارد چرخه اعطای تاییدیه شوند. در شرایطی نیستیم که بخواهیم تک‌صدایی ایجاد کنیم. به‌نظر من این موضوع درست نیست و باید این رویه تغییر کند.
در ستاد ملی درباره نوع مواجهه با کرونا و وضعیت آزمایشگاه‌ها صداهای مخالف را بشنویم
ناجی ادامه داد: «اگر بخواهیم به شکوفایی برسیم باید نظرات آدم‌های مختلف را داشته باشیم. همین موضوع را درباره ستاد کرونا هم داریم یعنی الان عملکردی که ستاد کرونا در این زمینه دارد علی‌رغم اینکه تمام متخصصان امر از کسانی که نزدیک به ستاد کرونا هستند، نظرات را عنوان می‌کنند و در کمیته علمی کشوری کرونا عنوان می‌شود، مجامع علمی مختلف هم درباره اینکه نحوه برخورد و کنترل ما درباره ویروس کرونا و اپیدمی که اتفاق افتاده اشتباه است ولی واقعیت این است که از نظرات آنها استفاده نمی‌شود. باید این سد را بشکنیم و این را اصلاح کنیم. اگر اصلاح نکنیم به‌جایی نمی‌رسیم. بازهم این اعداد تکرار می‌شود، هموطنان ما فوت می‌کنند، اصلاحی هم صورت نمی‌گیرد. همین حالت را درباره ستاد کرونا برای آزمایشگاه هم داریم و این تغییر و تحول باید صورت گیرد. همانند سایر کشورهایی که پیشرفت کردند باید بپذیریم که در خیلی از مسائل نقص هم داریم. باید کمک دیگران را بپذیریم و تجربیات آنها را کسب و بتوانیم پیشرفت کنیم. کسب تجربیات دیگران هم منبع داخلی است یعنی همه را امیدوار کنیم که می‌توانند این کار را انجام دهند و شراکت در این زمینه داشته باشند و آنها را دلسرد نکنیم، واقعیت این است که در این زمینه قدری دلسردی صورت گرفته است. البته اینکه آدم‌ها معیارهای منظم و مرتبی داشته باشند تا کیت‌های باکیفیتی در این زمینه تولید شود، بسیار مهم است اما در برخی موارد مشاهده می‌شود این معیارها فقط معیارهای سختگیرانه برای تولید کیت نیست و مسائل دیگری درباره آن لحاظ می‌شود که به‌نظر من درست نیست. از این جهت این صحبت‌ها را بیان می‌کنم که همه دل به مملکت بسته‌ایم و دوست داریم پیشرفت کند و اگر مسائلی را می‌بینیم هرچند کوچک باشد، اگر جلوی پیشرفت را می‌گیرد، باید عنوان شود.»
برخی شرکت‌های دانش‌بنیان فقط بودجه گرفتند و محصولی ارائه نکردند
رئیس مرکز ویروس‌شناسی بیمارستان مسیح‌دانشوری گفت: درباره خودکفایی، در هر صورت تجربیات ما نسبت به قبل بیشتر شده که باید در نظر بگیریم دست را باز بگذاریم که افراد مختلف بتوانند در ایران وارد شوند و شراکت داشته باشند. نه فقط شرکت‌های دانش‌بنیان باشند. تجربیات خوبی با شرکت‌های دانش‌بنیان نداشتیم و تنها همانند قارچ سبز شدند و یک‌سری بودجه‌های آنچنانی هم گرفته‌اند و محصولی از آنها خارج نشده است. حتی به‌نظر من بخش‌های خصوصی باید وارد شوند. در این زمینه باید از تهدیدها استفاده و آنها را تبدیل به فرصت کنیم. باید از الان پایه‌ریزی تغییر بنیادی در تکنولوژی را داشته باشیم و روی پای خود بایستیم. این موضوع با رویه‌ای که الان به‌کار گرفتیم و اینکه یک نفر بخواهد تاییدیه تمام کیت‌ها را بدهد و نظر خاص خود را داشته باشددر تناقض است. باید فراخوان عمومی بدهیم و مراجع علمی مختلف را در این زمینه درگیر کنیم که صداهای مختلف شنیده شود. متاسفانه این امر انجام نشده و نسبت به این موضوع بسیار اعتراض دارم.»
سوای کمبود، ما در کیفیت کیت‌ها هم چالش‌هایی داریم
رئیس مرکز ویروس‌شناسی بیمارستان مسیح‌دانشوری در پاسخ به این سوال که آیا ما در تولید کیت کمبودی نداریم، گفت: «در تولید کیت هم مشکلات وجود دارد و شاهد هستیم کیت‌هایی هستند که ابتدا تاییدیه می‌گیرند ولی در پروسه اجرایی و مورد استفاده در آزمایشگاه کیفیتی که باید را ندارند. بنابراین وقتی کیتی در داخل مجوزی دریافت می‌کند، اینکه در طول زمان از کیفیت آنها مطمئن باشیم و کیفیت بخش‌های مختلف که تولید می‌شود یکسان باشد، مهم است. باید نظارت روی اینها صورت گیرد. برخی کیت‌های تشخیص کووید، آزمایشگاه‌ها را با مشکل مواجه کردند ولی چون آنها مورد تایید بودند و تولید می‌کردند این اشکال دیده نشد منتها تکرار کیت‌ها نشان می‌دهد در این زمینه باید یک‌سری راهکارهایی داشته باشیم و نظارت در تولید کیت‌ها، مستمر بودن تضمین کیفیت کیت‌هایی که در طول زمان تولید می‌شود، مواردی است که باید درباره آنها نظارت شود. این موضوع فقط درباره تولید کیت نیست. توجه شما را به موارد دیگری نیز جلب می‌کنم. الان درباره آزمایشگاه‌هایی که مجوز گرفتند در این چند مدت نقصان‌هایی در جواب آنها ایجاد می‌شد و در جامعه علمی شاهد بودیم که نظارتی بر آنها وجود ندارد. خوشبختانه وزارت بهداشت این کار را انجام می‌دهد. با ایجاد سیستمی که بازدیدهای متعددی درباره آنها صورت گیرد. البته می‌دانیم فقط کارآزمایی بالینی به‌صورت محدود نمی‌تواند تضمین کیفیت آزمایشگاه‌ها باشد و باید یک سیستم نظارتی خوب در این زمینه ایجاد شود که مطمئن هستم وزارت بهداشت در این زمینه فکرهایی دارد ولی به هر صورت محدودیت‌های اجرایی درباره این موضوعات وجود دارد. به‌نظر من نباید آنها را از نظر دور نگه داشت. در زمینه تولید کیت باید نظارت مستمر بر این امر داشته باشیم و رقابت ایجاد کنیم تا افراد صاحب‌نظر و نخبه در این زمینه وارد شوند و سختگیری ما طوری نباشد که باعث خارج‌کردن افراد از این رقابت‌ها شویم بلکه باید باعث شود تولیدهای مختلف در کشور وارد و رقابت بین آنها ایجاد شود. این هم از نظر اقتصادی برای آزمایشگاه و محصول نهایی بسیار مهم است و هم از نظر کیفی اهمیت دارد چون با هم رقابت می‌کنند تا کیفیت‌ها را بالا ببرند.»
محتمل است که در کیت‌های تشخیصی دچار کمبود شویم
ناجی پیرو صحبت‌های زالی و در پاسخ به این سوال که ممکن است با شرایط فعلی دچار کمبود کیت تشخیص کرونا بشویم یا خیر، گفت: «ممکن است این اتفاق بیفتد. دکتر زالی چون یک مقام اجرایی هستند، حتما از مسائلی خبر دارند که ممکن است من خبر نداشته باشم. یکی از موارد دیگری که اعتراض داریم این است که در ستاد کرونا مبادی خاصی درباره آزمایشگاه تصمیم می‌گیرد. من در این کمیته آدم‌های متنوع را ندیدم، به‌شخصه خودم به‌عنوان کسی که آزمایشگاه پیشرفته کووید را داریم و کار می‌کنیم باید اذعان کنم از تصمیماتی که درباره آزمایشگاه‌ها می‌شود خبری ندارم و این یک نقصان است. نه اینکه دکتر ناجی آدم خاصی است که باید حتما خبردار باشد ولی به‌عنوان کسی که پیشرو در این زمینه است و در مرکزی فعالیت می‌کنم که زحمت زیادی می‌کشم، برای خودم متصور هستم که باید از سیاست‌ها خبر داشته باشیم. بالاخره جمعی را از مراکز مختلف، از اساتیدی که در این زمینه وجود دارند باید به‌عنوان کمیته داشته باشیم نه اینکه فقط مرکز خاصی در این زمینه‌ها تصمیم‌گیری کند. باید کمیته داشته باشیم، باید چندصدایی وجود داشته باشد که به‌نظر من کیفیت کار بالا برود. اگر بخواهیم اپیدمی را کنترل کنیم حتما باید تعداد تست‌های خود را افزایش دهیم. این تعداد تستی که انجام می‌دهیم تعداد مناسبی نیست. در این زمینه باید چندین اقدام کرد که یکی از این اقدامات این است که امکانات لازم را درجهت انجام آزمایش‌های گسترده به آزمایشگاه بدهند. این کار را وزارت بهداشت و اداره مبارزه با بیماری‌ها با خرید دستگاه‌های اتوماسیون که تعداد زیادی تست را همزمان انجام دهند، در آینده نزدیک خواهد داشت ولی گستردگی این امر باید بیشتر شود.»
هنوز خیلی زود است که صحبت از خودکفایی کنیم
عضو هیات‌علمی دانشگاه علوم‌پزشکی شهیدبهشتی در واکنش به این مساله که خودکفایی ما را بی‌نیاز از همه می‌کند، گفت: «این‌طور نیست. شما کدام کشور را در دنیا می‌شناسید که از نظر تکنولوژیک بی‌نیاز باشد؟ کشورهای بزرگ تکنولوژیک هم با هم همکاری می‌کنند و سیستم‌های تکنولوژیک را به‌وجود می‌آورند. همه اینها بستگی به این دارد که چقدر آن وسعت اپیدمیکی را که برای شما ایجاد می‌شود ببینید و چقدر در آن کشور ظرفیت تولید آن کیت‌ها را داشته باشید. همه اینها مقوله‌هایی است که روی این موضوع تاثیر می‌گذارد. کشورهایی نظیر آمریکا، چین، کره‌جنوبی و... متکی به تکنولوژی خود هستند. کره‌جنوبی به‌عنوان کشوری که واقعا از سال 2003 وقتی سارس اپیدمی شد و متوجه شد باید خود را متفاوت کند، تلاش کرد و سرمایه‌گذاری تکنولوژیک کرد و الان استفاده از تکنولوژی می‌کند و سود سرمایه‌گذاری‌های خود را می‌برد، به‌طوری که از لحاظ کیت‌های تشخیصی هم در آمریکا و هم در ایران به آن متکی می‌شویم، خیلی از شرکت‌های بین‌المللی از شرکت‌های به‌نام کره استفاده می‌کنند. آن شرکت‌‌ها توانسته‌اند بستری را در خود ایجاد کنند تا به کشورهای دیگر سرویس بدهند. خودکفابودن در تولید کیت فقط این نیست که کیت را تولید کنیم و به دست آزمایشگاه برسانیم. مواد اولیه‌ای که تولید می‌کنیم هم اهمیت دارد. اینها هم مساله مهمی است و من فکر می‌کنم باید سرمایه‌گذاری بیشتری در این زمینه صورت گیرد و هنوز زود است که از خودکفایی در این زمینه صحبت کنیم.»
* نویسنده: ابوالقاسم رحمانی، دبیرگروه جامعه
خبر مرتبط:
مطالب پیشنهادی
